- طنبور زدن (خوَشْ / خُشْ گَ دَ)
زدن طنبور. نواختن طنبور: سخت خوش سخن مردی بود که امیر و همه اعیان لشکر وی را دوست داشتندی و طنبور زدی. (تاریخ بیهقی ص 460). عزف. (تاج المصادر بیهقی)
معنی طنبور زدن - جستجوی لغت در جدول جو
- طنبور زدن
طنبور نواختن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(یِ نَ / نِ)
لغت نامه دهخدا
نوازندۀ طنبور. طنبوری. طنبرانی. (السامی). طنبورانی. (دهار) :
کبک ناقوس زن و شارک سنتورزن است
فاخته نای زن و بط شده طنبورزنا.
منوچهری
کبک ناقوس زن و شارک سنتورزن است
فاخته نای زن و بط شده طنبورزنا.
منوچهری
(دَرْ کَ تَ)
لغت نامه دهخدا
حلقه زدن:
درون دریا مد آمدی به روز دو بار
چنانکه چرخ زدی اندر آب او چنبر.
فرخی.
زین دو سه چنبر که بر افلاک زد
هفت گره بر کمر خاک زد.
نظامی.
رجوع به چنبر شود
درون دریا مد آمدی به روز دو بار
چنانکه چرخ زدی اندر آب او چنبر.
فرخی.
زین دو سه چنبر که بر افلاک زد
هفت گره بر کمر خاک زد.
نظامی.
رجوع به چنبر شود
حلقه زدن، دایره وار شدن
